Od kilku lat genetyka rozwija się z niesamowitą prędkością. Jedną z przyczyn tego stanu jest możliwość sekwencjonowania genów i genomów. Pierwsze lata sekwencjonowania to niezwykle żmudne, czasochłonne i kosztochłonne przedsięwzięcie. Ciekawostka: mimo, że genom ludzki zsekwencjonowano w 2001 roku, to jednak dopiero teraz (publikacja z dn. 31.03.2022 opublikowano pełną sekwencję), zawierającą także tzw. sekwencje powtórzone, czyli miejsca w genomie, gdzie sekwencja powtarza się kilkukrotnie, co było możliwe dopiero dzięki rozwojowi techniki i sekwencjonowania długich fragmentów DNA ( https://www.science.org/doi/10.1126/science.abj6987 ). Pierwszą techniką sekwencjonowania była metoda Sangera i jej udoskonalenia. Metodę tą wykorzystuje się nadal, bo stała się tania i bardzo przystępna, chociaż ma kilka istotnych ograniczeń. Obecnie bardzo szeroko i na całym świecie wykorzystuje się sekwencjonowanie nowej generacji. Dzięki temu znacząco obniżono koszty sekwencjonowania i czas. Sekwe...